ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ: ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ

Σ’ αὐτόν τόν Ἱερό Ναό ἐδῶ καί περίπου τούς 4 αἰῶνες λειτούργησαν ἅγιες μορφές τῆς Ἐκκλησίας μας. Μία ἀπό αὐτές τίς μορφές ἦταν ὁ Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός μαζί μέ τόν Μαθητή τοῦ Ἀναστάσιο Γόρδιο ὁ ὁποῖος καί συνέγραψε τήν βιογραφία καί συνάμα τήν ἀκολουθία τοῦ Ἄγ. Σεραφείμ ὁ ὁποῖος καί ἐχειροτονήθη ἐκεῖ Ἀρχιερεύς Φαναρίου καί Νεοχωρίου.

Πάρα πολλά θά μπορούσαμε νά γράψουμε γι’ αὐτές τῆς δύο μορφές τῆς Μεγάλης του Γένους Σχολῆς, ἀλλά σχετικά θά ἀναφερθοῦμε ἐπιγραματικά καί γιά τούς δύο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Ἡ προσπάθεια ἀποτιμήσεως τοῦ βίου καί τοῦ ἔργου τοῦ Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ ἐπικυρώνει τό γεγονός ὅτι ὁ φιλελεύθερος ἑλληνικός στοχασμός καί τό θεῖον καί δυναμικόν στοιχεῖον τῆς ἐξ ἀποκαλύψεως ὀρθοδόξου πίστεως συνθέτουν ἑνότητα ἁρμονικήν, ἡ ὁποία ὡς ἰδέα καθοδηγητική ἀποκτά κύρος διαχρονικόν καί παγκόσμιον, ἀποβαίνει δύναμις σωτηριώδης καί ἀνακαινιστική. Αὐτή ὑπῆρξεν ἡ κιβωτός τῆς διασώσεως τοῦ Γένους μας εἰς καιρούς χαλεπούς καί ἡ γενεσιουργός αἰτία τοῦ συνεχοῦς θαυματός του, ἡ δόξα καί ὁ στέφανος τῶν καλλινίκων ἀγώνων του. Συνεπῶς ὁ ὅσιος Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός, ὡς ἐκφραστής τῆς πνευματικῆς παραδόσεως τοῦ Γένους καί ἐνσαρκωτής τοῦ πνεύματος καί βιώματος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποβαίνει καί τῶν συγχρόνων καιρῶν πνευματικός ὁδηγός καί τῶν σημερινῶν Ἑλλήνων εὐεργέτης. Ἡ παρέλευσις τριῶν συναπτῶν αἰώνων, ἀφ’ ὅτου τό σεπτόν του σκήνωμα κατετέθη ἐν τάφω, ἡ ψυχή του παρέστη ἐνώπιόν τοῦ Κριτοῦ καί τό ἔργον του παρεδόθη εἰς τήν δοκιμασίαν τοῦ χρόνου, ἀποτελεῖ τήν ἐγκυροτέραν πιστοποίησιν τούτου. Ὁ Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός, ἀντλῶν ἀπό τά κατάλοιπα τῶν γενεῶν τοῦ παρελθόντος τάς ἀθανάτους τῆς ζωῆς ἀληθείας, ἐνεσάρκωσεν εἰς τούς κρίσιμους καιρούς του τό ὀρθόδοξον πνεῦμα καί φρόνημα καί ἐξεπροσώπησε τήν γνησίαν φωνήν τοῦ ἔθνους του. Μέ ἀδιάλειπτον πνευματικόν ἀγώνα, σύντονον προσπάθειαν καί συνεπῆ πορείαν πρός τάς ρίζας τῆς ἐθνότητος καί τάς ἀστείρευτους πηγάς τῆς πίστεως μετεμόρφωσε τά ἄγρια βουνά «τῶν κακοβίωτων Ἄγραφων», τά ὁποία – κατά τήν ἐκφρασίν του- «καί αὖται αἵ αἶγες μισούσι διά τήν τραχύτητά των», εἰς πανελληνίου ἀκτινοβολίας πνευματικόν κέντρον, τό ὁποῖον διά τῆς συνεχοῦς προσφορᾶς τοῦ μέχρι τῶν χρόνων τῆς ἐθνεγερσίας ἀποτελεσματικως συνέβαλεν εἰς τήν ἐθνικήν αὐτογνωσίαν.

ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Καί σήμερον ἡ ἀναφορά εἰς τήν ζωήν καί τό ἔργον τοῦ Εὐγενίου συγκινεῖ τόν μελετητήν καί διεγείρει τήν συνείδησιν τοῦ ὑπεύθυνου διά τήν θρησκευτικήν διαποίμανσιν καί τήν πνευματικήν καθοδήγησιν τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἡ ρευστότης τῆς ἐποχῆς μας, κατά τήν ὁποίαν τά πάντα ἐξετάζονται μέ χλιαρότητα καί διάθεσιν ὑποχωρήσεως καί συμβιβασμῶν, «προβληματίζει» τόν ἀληθῶς σκεπτόμενον ἄνθρωπον, γεννᾷ εἰς τήν ψυχήν του ἀνησυχίαν καί τόν παρωθεῖ εἰς τήν ἀναζήτησιν σταθερῶν ἐρεισμάτων διά τήν περαιτέρω πορείαν του. Ἀποτελεῖ πράγματι τό «σύγχρονον πνεῦμα» μίαν πρόκλησιν, εἰς τήν ὁποίαν οἱ πνευματικοί ἠγέται δέν πρέπει νά ἀνταποκριθοῦν μέ ἐπιπολαιότητα ἤ σπουδήν. Ἡ ἄκριτος υἱοθέτησις εἰς τόν χῶρον τῶν ἰδεῶν ἀποκλειστικῶς «συγχρόνων ρευμάτων» καί ἡ εἰς τήν καθημερινήν ζωήν συναίσθησις ἐπαρκείας, ἀπορρεούσης ἀπό τά προϊόντα τοῦ τεχνολογικοῦ πολιτισμοῦ μόνον, δέν ἀποτελοῦν πρόοδον καί «ἐκσυγχρονισμόν», ὅπως συνήθως ἐκλαμβάνεται· ἀντιθέτως στοιχειοθετοῦν ἔλλειψιν ἱστορικῆς πείρας καί συντελοῦν εἰς τήν ἀπάμβλυσιν τῆς συναισθήσεως πνευματικῆς εὐθύνης. Τό Ἔθνος διά τήν ἀναγκαίαν καί εἰς τήν ἐποχήν μας τόνωσιν τῆς αὐτοπεποιθήσεώς του ὀφείλει νά στραφῆ πρός τήν σπουδήν τοῦ παρελθόντος του, ἐγγυτέρου καί ἀπωτέρου, ἑλληνικοῦ καί χριστιανικοῦ, καί νά βιώση τά δόκιμα στοιχεῖα τῆς διπλῆς παραδόσεώς του, λογίας καί δημώδους. Δι’ αὐτῆς θά ἐπιτύχη τήν ὀρθήν σύλληψιν τῆς ἑρμηνείας τῆς ἱστορικῆς του ἀποστολῆς καί εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, σύμφωνου πρός τήν ἐθνικήν του παράδοσιν καί ἀνταποκρινομένης εἰς τά ἐπιτακτικά τῶν καιρῶν μας αἰτήματα.
Ἡ ἑλληνική παιδεία, τήν ὁποίαν ὑπηρέτησεν, εἶναι ἐθνοσώτειρα καί ἐθνοποιός ὅλων τῶν ἐποχῶν δύναμις. Ἡ Ὀρθοδοξία, τήν ὁποίαν προήσπισεν, εἶναι «ἄρτος ζωῆς» διά τούς «πεινώντας καί διψώντας τήν δικαιοσύνην» καί εἰς τάς ἡμέρας μας. Αἱ πρός τόν Κύριον πρεσβείαι τοῦ δόκιμου τούτου τῆς παιδείας ἐργάτου καί στερροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας πρόμαχου ὅσιου Εὐγενίου τοῦ Αἰτωλοῦ ἄς ἐνισχύουν καί τούς σημερινούς δαδούχους τοῦ ἀνεσπέρου ἑλληνικοῦ πνεύματος καί τοῦ ἀνοθεύτου τῆς Ὀρθοδοξίας φωτός εἰς τήν ἀπαρασάλευτον τῆς ἀποστολῆς των ἐπιτέλεσιν.

ΒΡΑΓΓΙΑΝΑ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΟΥ

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο ΙΕΡΕΥΣ ΤΩΝ ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες